माझ जीवन

                              

                                                   माझ जीवन भरल्या वनराईसारख ,
                                                   आजी-आजोबांनी लावलेल्या रोपापासून,
                                                   तयार होत होत.....
                                                   कित्येक वादळाना तोंड देत देत ,
                                                   अन कधी वादळासमोर झुकत ,
                                                   पुन्हा उभे राहत ,
                                                   कधी शिशिरात निष्पर्ण होत ,
                                                   पुन्हा वसंतात नवी पालवी लेवून ,
                                                   भरल्या मोहोरान पांथस्थाला फळ देत ,
                                                   अन कधी त्यांचेच दगड फांद्यावर घेत ,
                                                   माझ्या फळांपासून वनराईत एकाची भर घालत ,
                                                   अगदी रोपापासून झाड ,
                                                   अशी वनराई दाट करत,
                                                   अखेरीस मुळांवर घाव खात ,
                                                   वनराईपासून कायमच अलग होत ,
                                                   अश्रुना स्वर्गातून जलधारा करून पाठवणार ,
                                                   माझ जीवन अगदी भरल्या वनराईसारख ,
                                                   मोहोरलेल , फळलेल  , ....... हिरवंगार अन शांत .                      
                                                                             ---- शिवरंजन कोळवणकर