जलसफर

                          त्या निळाशार समुद्रात ,                         
                          एक होडी फिरत होती ,
                          ऐलतीराहून पैलतीराकडे जाणारी ,
                          अन होडीतील ते सहप्रवासी ,
                          साक्षीदार एका निरंतर प्रवासाचे ,
                          एक वेगळीच सफर करत होतो .
                          तेव्हाच ,
                          आपला आसरा शोधत ,
                          पक्ष्यांचा एक ठाव आसमंतात विहरत होता ,
                          त्यांची सावली लाटांवर पसरली होती ,
                          त्याकडे पाहून मन दुभंगले होते ,
                          कारण , अशीच अवस्था आपलीही येणार ,
                          जीवनप्रवासाचा किनारा लागणार ,
                          आपलाही आसरा शोधावा लागणार ,
                          तो क्षण जेव्हा येईल ,
                          तेव्हा ही जलसफर स्मरेल ,
                          मग , मनाला आधार मिळेल ,
                          पैलतीराहून ऐलतीराकडे येण्याच ,
                          उसन बळही ,
                          मग एक गरुड भरारी ,
                          हेच त्या जलसफरीचे सामर्थ्य असेल .                           
                                                           ---- शिवरंजन कोळवणकर